(آمار سال ۲۰۱۰، ۳۵ میلیون نفر) و تا سال ۲۰۳۰ به ۷۶ میلیون ( قبلا ۶۰ میلیون پیش بینی شده بود) و در نیمه قرن بیست و یک، سال ۲۰۵۰، به ۱۳۵ میلیون خواهد رسید. (پیش بینی قبلی؛ بالغ بر ۱۱۵ میلیون نفر).
این گزارش کوتاه را "تأثیر جهانی دمانس و بیماری آلزایمر، ۲۰۵۰-۲۰۱۳" نامیده اند و در مقایسه با آمار گزارش¬های قبلی انجمن آلزایمر جهانی، رشد 17درصد را نشان می دهد.
اگر چه کشورهای ثروتمند مانند کشورهایی که عضو جی ۸ هستند، بیشترین بار شیوع دمانس را
تحمل کرده اند، ولی این بیماری یک پدیده جهانی ست. در دهه های آینده، بار جهانی بیماری به
کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط انتقال خواهد یافت و تا سال ۲۰۵۰، 71درصد از افراد مبتلا در این کشورها زندگی خواهند کرد.
آقای مارک ورتمن، مدیر عامل انجمن آلزایمر جهانی در شب قبل از افتتاح نشست جی ۸ در لندن، گفت "فقط کشورهای عضو جی ۸ نیستند، بلکه تمام کشورها باید خود را متعهد بدانند تا تحقیقات مداوم در مورد دمانس را افزایش دهند."
پروفسور مارتین پرینس از کالج کینگز لندن و نویسنده این گزارش کوتاه یادآور شد که "دولت-های کشورهای ثروتمند جهان، امروز توجه خود را بر موضوع دمانس معطوف داشته اند. این یک مسأله جهانی ست، زیرا به صورت افزایشی در کشورهای در حال توسعه با حداقل امکانات و با توجه به زمان اندک جهت ایجاد یک نظام جامع (حمایت، سلامت و مراقبت های اجتماعی)، اثرات نامطلوبی بر جای خواهد گذاشت."
اکثر دولت ها برای مقابله با شیوع دمانس آمادگی لازم را ندارند، فقط ۱۳ کشور طرح ملی دمانس را
برنامه ریزی و پیاده کرده اند. تمام کشورها موظف هستند تا در سطح ملی این مشکل را مطرح و
هزینه مراقبت دراز مدت را پیش بینی نمایند. همچنین، نیاز فوری به همکاری جهانی بین دولت ها، صنعت و نهادهای غیر انتفاعی مانند انجمن های آلزایمر، جهت تدوین یک برنامه اجرایی می باشد.
